Place attachment in the urban design guides: Case of Buca

Abstract

This study investigates physical ties of inhabitants, to Dumlupınar neighbourhood and its surroundings where situated in the district of Buca and has a conservation plan, in the context of urban design guides. While cities has faced with losing their identities in the present times, conservation plans are assets in this sense but only not sufficient enough by themselves. Technical specifications, which constitute a framework for the implementation of conservation plans, are used as a standardized template, without any specific definitions. This situation ignores the identity of each place and the historical processes it undergoes and prevents its ability to carry its values to the future. Urban design guides are the tools that makes more explicit definitions on plans by taking into account the specific development processes of each place. In this sense, urban design guides must be considered as a whole with development plans. This makes sure of cities that have different identities can be more liveable and transferable to the future. As a result, the content of the meaning of places where people grow feelings to, can be evaluated in terms of urban design guides in order to make places liveable.Bu çalışma, koruma amaçlı imar planı yapılmış olan Buca ilçesi, Dumlupınar mahallesi ve çevresindeki halkın yaşadıkları yere olan fiziksel bağlarını, kentsel tasarım rehberleri bağlamında sorgulamaktadır. Kentlerin kimliklerini kaybetmeye başladığı bu zamanlarda, koruma amaçlı imar planları, önemli değerleri yaşatmak adına bir değer olup, tek başına yeterli olmamaktadır. Koruma amaçlarının uygulamaya geçmesi adına bir çerçeve oluşturan teknik Şartnameler, yere özgün tanımlamalar içermekten uzak, tek tip bir şablon olarak kullanılmaktadır. Bu durum, her yerin kendine ait olan kimliğini ve geçirdiği tarihsel süreçleri göz ardı etmekte ve değerlerini gelecek yıllara taşıyabilmesine engel olmaktadır. Kentsel tasarım rehberleri, her bir yerin kendine özgü gelişim sürecini dikkate alarak, planların daha açık bir şekilde uygulamaya geçirilmesi adına tanımlamalar yapan bir araçtır. Bu anlamda, kentsel tasarım rehberlerinin imar planlarıyla bir bütün olarak ele alınması, her biri farklı kimliklere sahip olan kentlerin daha yaşanabilir ve bu kimliklerinin geleceğe aktarılır olmasını sağlayacaktır. Sonuç olarak, insanların yaşadıkları yerlere verdikleri anlamın içeriği, kentsel tasarım rehberleri özelinde değerlendirilerek kentlerin daha yaşanabilir hale gelmesi sağlanabilir.